نکاتی از قوانین و مقررات اداری و استخدامی در دستگاههای دولتی
دیوان عدالت اداری
با سلام و احترام
دیوان عدالت اداری
در اجرای اصل 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مرجعی به نام دیوان عدالت اداری زیر نظر رئیس قوه قضائیه تشکیل گردیده است، که وظیفه آن رسیدگی به شکایات، تظلمات و اعتراضات مردم نسبت به تصمیمات و اقدامات مامورین دولتی، سازمانهای دولتی و یا آئین نامه ها، بخشنامه ها، دستورالعملها و ...دولتی که خلاف قانون یا شرع یا خارج از حدود اختیارات مقام تصویب کننده باشد است.
مطابق تبصره 4 ماده 16 قانون دیوان عدالت اداری که در سال 1402 به آن الحاق شده است، در مواردی که اشخاص ذینفع تقاضای انجام امور اداری یا خودداری از انجام امور اداری از دستگاههای دولتی دارند می بایست ابتداء تقاضای خود را به دستگاه مربوطه ارائه دهند.
دستگاه مربوطه مکلف است تقاضای شخص را ثبت و رسید آنرا ارائه دهد و حداکثر ظرف مدت 3 ماه بصورت کتبی پاسخ قطعی را (نفیاً یا اثباتاً) به ذینفع ابلاغ نماید (عدم پاسخگوئی و استنکاف از ثبت درخواست و عدم ارائه رسید به اشخاص متقاضی تخلف اداری محسوب می شود.)
اشخاص پس از دریافت پاسخ قطعی دستگاه اجرائی در صورت عدم رضایت می توانند ظرف مدت 6 ماه از تاریخ ابلاغ پاسخ دستگاه، از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضائی با ارائه مستندات مربوطه شکایت و دادخواست خود را به دیوان عدالت اداری ارسال نمایند
در صورت عدم پاسخگوئی دستگاه اجرائی به شخص ذینفع در مهلت زمانی 3 ماهه، دفاتر خدمات قضائی می بایست برگه رسید ثبت درخواست شخص ذینفع در دستگاه اجرائی مربوطه را ضمیمه دادخواست او نمایند و به دیوان عدالت اداری ارسال کنند.
شایان ذکر است تبصره 4 ماده 16 قانون دیوان عدالت اداری در پرتو اصولی همچون اصل پاسخگوئی و الزام به ارائه دلایل به منظور حل و فصل اختلافات در مرحله پیش قضائی و تبعاً کاهش ورودی دعاوی به دیوان عدالت اداری از تاریخ 1402/6/23 اجرائی گردیده است.
(استناد از قانون تشکیلات و آئین دادرسی دیوان عدالت اداری)